Afgelopen zaterdag 22 november was het dan zover, een nieuwe versie van Amsterdam Guitar Heaven in Q-Factory in Oost. De opzet was redelijk vergelijkbaar met voorgaande jaren, maar er leken wel iets meer stands aanwezig. Deze waren geplaatst in de grote zaal en in de centrale ruimte. De aanwezigheid van pedalen- en (bas)gitaarbouwers, groothandels, winkels (voor zover ik kon zien alleen Dijkman) etc. zorgde voor een dynamisch en gezellig sfeertje. Een soort kerstmarktvibe waar heel veel kadootjes liggen voor gitaristen.
Presentaties en workshops
Natuurlijk zijn de workshops en presentaties in de diverse zalen van de Q een essentieel onderdeel van Amsterdam Guitar Heaven. De uitgever achter onze lijfbladen de Gitarist en de Bassist is verantwoordelijk voor het gitaarevent en de keuze van de sprekers. Voor ieder soort gitarist zat er wel iets tussen, maar je kunt ook veel leren van sprekers die niet binnen je comfortzone vallen. Zelf ben ik rocker/metaldude en was aanwezig bij workshops van bassiste Yolanda Charles, een clinic met jazz/fusion legende Richard Hallebeek onder leiding van Jack Pisters en een (wel metal minded) virtuoos gitarist Javier Valdi. Bij ieder nam ik wel iets mee van waarde, ondanks dat het buiten mijn comfortzone lag.
Gitaren en pedalen uitproberen
Er was veel interesse in de stands die er waren. Wel denk ik dat diverse standhouders wat meer bemanning hadden kunnen gebruiken en interactie met het publiek. Het is een perfect moment om de bezoekers te laten binden met jou als merk. Er zat een standhouder bij, ik noem geen namen, die zat erbij alsof hij er echt geen zin had en de aanloop was dan ook nihil. En achteraf dan zeuren dat het niks was kan natuurlijk niet, want de organisatie was verder prima geregeld. Gitaristen zijn over het algemeen de aardigste mensen binnen de muziek (😜) en heel benaderbaar. Zeker de doelgroep die aanwezig was. Veel mensen zoals ik, modieus grijzend met een kaal plekje hier en daar. Hier is meteen wel een aandachtspunt voor volgende jaren. De jongere doelgroep meer aanspreken.
Testen maar
Als gearfreak kom ik zeker voor 50% voor de standhouders. Er staan spullen die je niet zo snel bij elkaar ziet in winkels. Van boutique, tot one-man pedalenbouwers, gitaar en basbouwers, importeurs en grote merken als Boss, Schecter, Ltd, Aristides etcetera. Zo heb ik wat pedalen uitgeprobeerd bij de Utrechtse pedalenbouwer ‘Donechov Noise Machines‘. Met name de Vibraverb is hierbij opgevallen vanwege de unieke sound van dit pedaal. De bouwer heeft hier ook niet geprobeerd een al bestaand pedaal te simuleren, maar van de grond af opgebouwd. En met een prijs van 120 euro is dit een hele goede optie als je een unieke reverb zoekt. Lush is het juiste woord bij dit pedaal.
Als Peavey-gearfreak stond ik natuurlijk even stil bij de importeur, die de nieuwe Peavey Pre-Amp pedalen had meegenomen: de Bandit Supreme, Rockmaster en Decade. Alle echte amps heb ik of heb ik gehad, en vooral de Supreme kwam verrassend dicht in de buurt van het origineel. Dikke high gain met een bijzondere EQ-voicing. Maar de grootste verrassing was de Rockmaster. Wat een monster van een pedaal. Gain is niet zaligmakend, maar wel zalig, en gain heeft dit pedaal tonnen van. Ik herkende mijn eigen 19″ Rockmaster (inmiddels verkocht) er niet in, maar dat vond ik juist positief. Deze gaat zeker op mijn wishlist. De prijs is wel pittig, met zo’n 200 euro.
Verder was ik wat teleurgesteld in hoe sommige stands waren ingericht. Bij Boss was het niet echt top en kreeg ik geen GAS, terwijl ik groot Boss-fan ben. Ook Aristides viel tegen. Zoveel mooie gitaren, maar ze stonden er met een handjevol en er was weinig aandacht aan de stand besteed. Gitaristen kopen ook met hun ogen en niet alleen hun oren…
Tot slot heb ik nog wat Chase Bliss-pedalen uitgeprobeerd (ook geen schoonheid van een stand). Bijzondere soundscapes, waarbij vooral de Mood bij mij bleef hangen. Bijzonder muzikaal, en als je van experimenteren houdt kun je met de Mood helemaal los. De prijs is stevig, met zo’n 400 euro, maar je koopt wel iets waarvan ik de sounds nergens anders in pedalen terug hoor.
Gitaren en basgitaren als passie
Het is lastig om de gemiddelde bezoeker precies in te schatten, maar al kijkend zag ik vooral wat oudere gitaristen die een gezellig dagje inspiratie kwamen opdoen, onder het genot van hier en daar een drankje. In combinatie met de Willy Wonka Guitarfactory, met stands waar je je toekomstige gear kunt ontmoeten, is het een zeer plezierige plek om rond te lopen.
Meer jonge gitaristen en meer meiden zou een mooie uitdaging zijn voor de organisatie in volgende edities. En voor sommige standhouders geldt dat een beetje extra aandacht voor de inrichting en meer interactie waarschijnlijk veel meer oplevert op zo’n dag.
De workshops die ik heb gezien waren top, dus complimenten aan de programmeurs voor de mooie selectie sprekers.
Ik kijk in ieder geval uit naar de volgende editie!
